تعلل در درمان ترشح از زخم و سوء تغذیه بر نتایج تعویض مفصل موثر است

۲/۹۱۰پیش‌زمینه: عفونی شدن پروتز به‌دنبال ترشح طولانی زخم، پدیده‌ شناخته شده است ولی مناسب‌ترین درمان ترشح زخم به‌خوبی مفهوم نگردیده است.مواد و روش‌ها: دریک مطالعه «هم‌‌گروهی» (کوهورت) گذشته‌نگر، پرونده ۱۰۳۲۵ بیمار با ۱۱۷۸۵ عمل جراحی تعویض مفصل هیپ یا زانو بررسی شدند و ۳۰۰ بیمار (۲/۹%) دچار ترشح مزمن زخم (ترشح بیش از ۴۸ ساعت) بعد از عمل جراحی مورد مطالعه قرار گرفتند. ترشح زخم ۲۱۷ بیمار که از طریق درمان محل زخم و آنتی‌بیوتیک خوراکی درمان شدند، به‌صورت خودبه‌خود بین ۲ تا ۴ روز متوقف شد و باقی‌مانده بیماران که ۸۳ نفر (۲۸%) بودند به عمل جراحی دیگری نیاز پیدا کردند.یافته‌ها: یک نوبت دبریدمان، منجر به توقف ترشح بدون عفونت متعاقب آن در ۶۳ بیمار از ۸۳ بیمار (۷۶%) گردید، درحالی که ۲۰ بیمار (۲۴%) ترشح مداوم داشتند که تحت درمان‌های دیگر (دبریدمان‌های مکرر، درآوردن مفصل یا آنتی‌بیوتیک خوراکی بلندمدت) قرار گرفتند. زمان جراحی و وجود سوء تغذیه نتایج اولین دبریدمان را پیش‌بینی می‌نمود. تاخیر در جراحی و سوءتغذیه عواملی بودند که عدم موفقیت درمان را تعیین میکردند. از نظر سایر عوامل مورد مطالعه (عوامل جمعیت‌شناسی و جراحی)، بین گروه‌های درمانی موفق یا ناموفق تفاوتی وجود نداشت.نتیجه‌گیری: در بیمارانی که به‌طور متوسط ۵ روز پس از شروع ترشح تحت عمل دبریدمان قرار می‌گیرند، نسبت به بیماران با تأخیر زمانی متوسط ۱۰ روز دبریدمان، احتمال خلاصی از عفونت در یک‌سال بیشتر است. بیماران با سوء تغذیه احتمال بیشتری برای درگیری با عفونت عمقی داشته و نیاز به درمان‌‌هایی بیش از شستشو و دبریدمان دارند.چاپ شده در:  Clin Orthop Relat Res, 2008466:1368-71